Afgelopen week kwam er bezoek! Het gezinnetje met aanhang kwam voor een lang weekend langs. Terwijl zij al de nodige voorpret hadden en aan een lekkere peroni zaten op het vliegveld, was ik hier ietwat zenuwachtig aan mijn 7e koffietje begonnen.
Toen ze er eindelijk waren, begonnen we met een korte voorstelronde. Nee hoor, het was eerder een hello/goodbye aflevering met huilend midden op straat elkaar in de armen vliegen, alsof ik al 3 jaar weg was. Ik liet eerst mijn huis zien en kreeg voor een weeshuis aan Nederlandse essentials: kaas, nog meer kaas, kruidnoten, pepernoten, nog meer kruidnoten, chocola, 7 repen chocola, chocola in de vorm van een letter én blikjes stroopwafels om uit te delen aan alle lieve mannetjes die ik hier heb ontmoet (nee, dat is geen codewoord, ik bedoel gewoon de groenteman, portier, ecc.)
Na de Hollandse lekkernijen unboxing begon de stadstour. Mijn broer heeft met zijn nieuwe hobby de mooiste plaatjes geschoten, dus ik laat de beelden voor zich spreken.
Wat voor mij een primeur was dit weekend, is dat het met bakken uit de hemel is gekomen. Vrijdag stond Pompeii op de planning, en ook al was ik er al drie keer geweest, met regen was het toch weer anders. Het had eigenlijk juist wel wat, die tragedie van zo’n verlaten stadje in de gietende regen. Mijn papieren voorwerk was binnen de kortste keren natgeregend, maar ik heb alsnog een tour kunnen houden langs de highlights. Ik blijf het zo'n fascinerende plek vinden en hoe meer je je erin verdiept, hoe leuker het is daar rond te lopen. Ik denk dat ik de Pompeii-teller nog wel op 10 ga krijgen.
Zaterdag was de groep verdeeld, een paar deden de tour in het ondergrondse Napels, anderen hadden een culinaire food-tour uitgestippeld. Zondag zijn we naar Vomero gegaan (het hoogste uitkijkpunt), het was eindelijk droog en we konden de zonnige stad op 360 graden bekeken. Maandagochtend was nog een zingevende afsluiter in de Monastero di Santa Chiara, waarna ze rond het middaguur weer vertrokken richting Nederland. Die middag was toch wel weer even wennen. Het voelde hier opeens heel leeg. Nog altijd geen heimwee naar Nederland, maar misschien wel naar een stukje Nederland hier in Napels. Flo heeft snel de foto’s laten ontwikkelen, en een betere weergave van de stad kan je in mijn mening niet hebben. Het was zo leuk om twee werelden samen te zien komen. Nu aftellen tot kerst!
Reactie plaatsen
Reacties
Prachtig🥹
Ik ben zo trots op jou!! Deze is ervaring is goud waard 💛
Mega leuk en lief 🥰
We hadden al genoten van de reisgids die je voor de bezoekers had gemaakt.
Dit verslag van de praktische uitvoering samen met de prachtige foto’s van Florian maken het compleet!
Wauw, mooie foto’s en lekker verhaal. Wat een fijne combi. ♥️
Hoi Olief, wat geweldig om je verhalen te volgen! Ik leef met je mee als ik lees hoe slecht de college’s te volgen zijn. Wat heeft Florian mooie foto’s gemaakt! Succes en sterkte daar, kus van Johannes en Mariska vanaf Sardinie